TPK – pomoc w nocy, weekend i święto

Teleplatforma Pierwszego Kontaktu (TPK) działa na podobnych zasadach jak nocna i świąteczna opieka zdrowotna, z tą różnicą, że konsultacje udzielane są przez telefon. Dzięki niej łatwiej niż dotychczas otrzymasz niezbędną pomoc medyczną poza godzinami pracy lekarzy rodzinnych. W dodatku bez wychodzenia z domu, cyfrowo i wygodnie. Wystarczy, że zadzwonisz pod bezpłatny numer 800 137 200 lub wypełnisz formularz.

Jak działa TPK

Gdy dzwonisz pod numer 800 137 200

Telefon odbierze konsultant, który przeprowadzi z Tobą wstępny wywiad. Zapyta Cię m.in. o imię i nazwisko oraz numer PESEL. Następnie skontaktuje się z Tobą pielęgniarka i w razie potrzeby lekarz.

Gdy wypełniasz formularz

Po wypełnieniu formularza w ciągu trzech godzin skontaktuje się z Tobą pielęgniarka i w razie potrzeby lekarz.

Kiedy działa TPK

Poza godzinami pracy podstawowej opieki zdrowotnej (POZ), czyli:

• od poniedziałku do piątku w godzinach od 18.00 do 8.00 rano kolejnego dnia
• całodobowo w sobotę, niedzielę i święta.

Kiedy możesz skorzystać z TPK

Zadzwoń na TPK, gdy:

• nagle zachorujesz, a lekarz rodzinny już nie pracuje
• nagle pogorszy się stan Twojego zdrowia, nie masz jednak objawów sugerujących, że jesteś w stanie bezpośredniego zagrożenia życia, a zastosowane środki lub leki dostępne bez recepty nie przyniosły poprawy
• zachodzi obawa, że oczekiwanie na otwarcie przychodni POZ może niekorzystnie wpłynąć na Twój stan zdrowia.

Co uzyskasz przez TPK

Przez TPK uzyskasz:

• poradę medyczną pielęgniarki lub położnej albo lekarza
• e-receptę
• e-skierowanie
• e-zwolnienie.

źródło: https://pacjent.gov.pl/aktualnosc/tpk-pomoc-w-nocy-weekend-i-swieto

Pogotowie i numer alarmowy

Jeśli potrzebujesz natychmiastowej pomocy, bo zagrożone jest Twoje lub czyjeś życie, możesz zadzwonić na jeden z dwóch numerów ratunkowych: 999 lub 112.

• 999 – to numer alarmowy pogotowia ratunkowego. Połączenie odbiera bezpośrednio dyspozytor medyczny.
• 112 – to jednolity numer alarmowy, który obowiązuje w całej Unii Europejskiej.
  Numer 112 służy do powiadamiania w sytuacjach zagrożenia zdrowia i życia, ale także mienia. Operator numeru 112 po rozmowie z Tobą powiadomi odpowiednie służby: pogotowie, straż pożarną, policję, służby ratownictwa wodnego itp. Może także połączyć Cię bezpośrednio z właściwą służbą.

Nie wzywaj karetki do zachorowań i zdarzeń, które nie powodują nagłego zagrożenia zdrowia i życia.

Dzwonisz na 999?

Dyspozytor zapyta Cię:

• Co się stało?

• Gdzie to się stało?
  • Podaj dokładny adres (pełną nazwę miejscowości, ulicę, numer domu, gminę, powiat, a także województwo, ponieważ nazwy miejscowości się powtarzają).
• Ile osób jest poszkodowanych?
• Jaki jest stan osoby poszkodowanej? Czy się rusza? Czy oddycha?
• Jak się nazywa (imię, nazwisko) osoba poszkodowana? Ile ma lat?
  • Podaj orientacyjny wiek osoby poszkodowanej.
• Jak się nazywasz?
  • Podaj swoje imię i nazwisko.
• Jaki jest Twój numer telefonu?
  • Dyspozytor przekaże go zespołowi karetki. Kontakt z Tobą może im ułatwić znalezienie adresu lub najkrótszej drogi dojazdu.
• Jak dojechać?
  • Podaj miejsca charakterystyczne (szkoła, kościół, kapliczka itp.).
• Czy ktoś będzie czekał na karetkę? 

Wzywając karetkę pogotowia:

• zachowaj spokój, nie krzycz i nie poganiaj dyspozytora
• odpowiadaj na pytania
• stosuj się do poleceń.

Nie odkładaj słuchawki, nie rozłączaj się, dopóki dyspozytor nie zakończy rozmowy. Połączenia na numery alarmowe są bezpłatne – nie zapłacisz za tę rozmowę bez względu na długość jej trwania.

Czekając na karetkę, staraj się nie korzystać z telefonu, z którego było zgłoszenie. Do chwili przyjazdu karetki jest to jedyna możliwość kontaktu. Dyspozytor lub zespół karetki może próbować skontaktować się z Tobą, by uzyskać dodatkowe informacje.

Kiedy wzywać pogotowie?

Pogotowie ratunkowe wzywaj wyłącznie w sytuacji:

• bezpośredniego zagrożenia życia
• sytuacji nagłej, której skutkiem może być poważne uszkodzenie funkcji organizmu, uszkodzenie ciała lub utrata życia.

Przykładowe sytuacje, które wymagają wezwania zespołu ratownictwa medycznego:

• utrata przytomności
• zaburzenia świadomości
• urazy powstałe w wyniku wypadku komunikacyjnego
• bardzo wysoka gorączka z drgawkami i/lub objawami, które zwykle u danej osoby podczas gorączki nie występują
• zatrzymanie akcji serca
• ostry ból w klatce piersiowej lub ostry ból brzucha
• drgawki
• zaburzenia rytmu serca
• nasilona duszność
• uporczywe wymioty, zwłaszcza z domieszką krwi
• masywny krwotok z dolnego odcinka przewodu pokarmowego
• masywny krwotok z dróg rodnych
• gwałtownie postępujący poród
• ostre i nasilone reakcje uczuleniowe (wysypka, duszność) będące efektem zażycia leku, ukąszenia lub użądlenia przez jadowite zwierzę
• zatrucia lekami, środkami chemicznymi lub gazami, połknięcie środka żrącego
• rozległe oparzenia
• udar cieplny
• wyziębienie organizmu
• porażenie prądem
• podtopienie lub utonięcie
• zadławienie się
• agresja spowodowana chorobą psychiczną
• próba samobójcza
• upadek z dużej wysokości
• rozległa rana będąca efektem urazu
• urazy kończyny dolnej uniemożliwiające samodzielne poruszanie się.

Dyspozytor medyczny, po ocenie sytuacji, może odmówić wysłania karetki, podając przyczynę odmowy oraz sposób dalszego postępowania.

Jaką pomoc otrzymasz

Są trzy rodzaje karetek:

• P – w skład medycznego zespołu ratunkowego wchodzą tylko ratownicy i pielęgniarki ratunkowe
• S – w skład medycznego zespołu ratunkowego wchodzi lekarz, karetka może mieć bogatsze wyposażenie niż karetka P
• N – specjalistyczna karetka przystosowana do przewozu noworodków i dzieci do 1. roku życia.

Zespół ratownictwa medycznego ma za zadanie ustabilizować pacjenta, by było możliwe bezpieczne przewiezienie go do szpitala.

Pacjent jest zwykle transportowany do najbliższego szpitala, chyba że zespół oceni, że wymaga leczenia w określonym szpitalu specjalistycznym (np. ma zawał i musi być wówczas przetransportowany do najbliższego szpitala, który zajmuje się leczeniem zawałów). Ani pacjent, ani jego rodzina nie mogą wybrać, gdzie trafi chory.

Może się zdarzyć, że zespół karetki oceni konieczność przetransportowania pacjenta helikopterem medycznym – wówczas wzywa Lotnicze Pogotowie Ratunkowe. Pacjent nie może sam zażądać Lotniczego Pogotowia Ratunkowego.

źródło: https://pacjent.gov.pl/pogotowie-i-numer-alarmowy

Idź na SOR, jeśli:

• doznałeś urazu, uległeś wypadkowi (np. zranienie, złamanie)
• nagle źle się poczułeś i podejrzewasz zawał, udar, masz problemy z krążeniem
• przychodnia nie może udzielić Ci pomocy, a Twój stan wskazuje na to, że nie możesz czekać.

Pomoc w szpitalnym oddziale ratunkowym (SOR) obejmuje również świadczenia, które wymagają szybkiej diagnostyki i leczenia. Ale lekarz SOR kieruje wyłącznie na badania i konsultacje niezbędne ze względu na stan nagłego zagrożenia życia lub zdrowia. W razie potrzeby SOR kieruje pacjenta na leczenie szpitalne lub zapewnia transport do innej specjalistycznej placówki.

SOR nie zastępuje lekarza podstawowej opieki zdrowotnej ani lekarza poradni specjalistycznej. Na SOR nie idziesz w razie przeziębienia czy niestrawności. Nie jest to też miejsce, do którego przychodzisz po receptę na leki lub skierowanie na badania.

Jak przyjmuje SOR

W szpitalnym oddziale ratunkowym nie obowiązuje kolejność zgłoszeń według czasu przybycia. To profesjonalista medyczny (nie pracownik rejestracji) decyduje na podstawie stanu zdrowia pacjentów kogo ratować w pierwszej kolejności.

Coraz więcej szpitali prowadzi wśród pacjentów SOR triaż. To metoda segregacji pacjentów na tych, którzy potrzebują pomocy natychmiast bądź pilnie, i tych, którzy mogą z medycznego punktu widzenia na pomoc poczekać.

Podstawowe kody triażu:

• czerwony – bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia – pomoc musi być udzielona natychmiast;
• żółty – przypadek pilny – pacjent powinien być przyjęty jak najszybciej;
• zielony – przypadek stabilny – nie ma zagrożenia życia lub poważnego uszczerbku na zdrowiu – pacjent zostanie przyjęty po pacjentach z kodem czerwonym i żółtym.

W niektórych szpitalach są dodatkowe kody: pomarańczowy i niebieski (im bardziej gorący odcień koloru, tym pilniejszy przypadek).

Podczas pobytu na SOR możesz być po diagnostyce skierowany na odpowiedni oddział szpitala, na obserwację lub wypisany do domu.

Lista szpitalnych oddziałów ratunkowych jest na stronie każdego wojewódzkiego oddziału NFZ

Wykaz SOR w województwie sląskim:  SOR województwo śląskie

źródło: https://pacjent.gov.pl/szpitalny-oddzial-ratunkowy-sor